هم گلستان خيالم زتو پر نقش و نگار

همچو گلبرگ طری هست وجود تو لطيف

No bad fortune, no good fortune, no loss, no gain
Never seek such things in eternal serenity
For years the dusty mirror has gone uncleaned
Now let us polish it completely, once and for all

از ناکجا آمدن
به ناکجا رفتن،
نيم نگاهی برق آسا
و ورود به ابهام.

طبيعت رازآلود؛ راز غايی هستی...
بهار نيز بسیار زود
صحنه را برايش آماده ميکنند،
درخت آلو و ماه.

می توانم همچون يک قو، تا اوج برفهای جاودانی هيماليا پرواز کنم.

او پرنده ای فراسوست.

جيرجيرک در حال مردن ... چه پر از زندگی است آوازش.

او آرزويی ندارد، و در غايت گيتی، در آن غايب، محو می گردد.