مهم نيست که قبلا چندين هزار بار در لحظات معينی از زندگی، مثل جنينی که در رحم مادر می آرمد، به درون خود خزيده باشم.
در شهر چندين هزار هزار هزار چشم به خاطر ايمان به چيزهايی که من اکنون انکارشان می کنم گريه کرده اند.

هر حالت، عاقبت به ضد خودش تغيير می کند.

آيا نيستی يک حالت است؟

آه ای حلزون، از کوه فوجی برگرد پايين.
لطفا يه کم سريعتر.

Losing all hope is freedom.