تو،
گنجشکی که از برکه آب می نوشد،
و برگی که آرام آرام از درخت جدا می شود
و به زمين می افتد،
هر سه از اهميتی يکسان برخورداريد.

زبان هستی سکوت است.
پس بقيه زبانها قراردادی است.

آه ای حلزون، از کوه فوجی بالا برو، ولی آرام آرام...

اگر ميخواهی ببينی، فوری ببين. هرگاه شروع به فکر کردن کنی، نکته را گم ميکنی.

خدا، همان چيزيست که گاهی هست و گاهی نيست.

در آسودگی کامل، همه را انکار می کنم.