صبر داشته باش...
خودش مياد.

حال خوشی ندارم،
يا شايدم حال خوشی دارم...
ديگه فرق بين خوشی و ناخوشی رو هم نمی تونم تشخيص بدم.

The manifest phenomenal aspect of what we are and the unmanifest noumenal Absolute are not different. Phenomena are what we appear to be. Noumenon is what we ARE.

Nothing can have any meaning, or even any existence, except in terms of something else.

Can there be space, can there be time, except for me ?
Space and time bind me, only if I am the body,
I am nowhere, I am timeless
I exist everywhere and always

- ... بعد، فکر کنيم که واقعا يک اتفاق خاصی برامون افتاده
- چرا فکر کنيم؟ آدم اگه واقعا اتفاق خاصی براش بيافته، ديگه نمی تونه فکر کنه.